Prvi je poletio 12.04.1961, potom su uslijedili i drugi, treći.. Najprije u rudimentarnim svemirskim brodovima a zatim onim naprednijima. Svi oni (svemirski brodovi) trebaju devet minuta „jahanja na kontroliranim eksplozivnim strojevima“ koje nazivamo raketama kako bi pristigli u svemir.

Točnije u Zemljinu orbitu. Slanje svemirskih letača „tamo gore“ iznimno je zahtjevan i skup proces, opasan.

Vremenom su ljudi konstruirali svemirske postaje, prve, druge, treće generacije...

Danas su u Zemljinoj orbiti aktivne dvije ljudske nastambe. Međunarodna svemirska postaja (ISS) i Kineska svemirska postaja (CSS). Obje su golim okom vidljive sa Zemlje, kad noću prelijeću iznad nas.

Krajem svibnja postavljen je novi rekord broja ljudi koji su se istovremeno nalazili u svemiru.

Prethodnih godina u dva navrata u svemiru se istovremeno nalazilo po četrnaestero ljudi. Sada je taj rekord premašen. U kratkom vremenskom razdoblju u svemiru se sada našlo čak sedamnaestero svemirskih letača istovremeno. Šest kineskih taikonauta, tri ruska kozmonauta, petero američkih astronauta, dvoje saudijskih te jedan astronaut iz Emirata. Istovremeno, iz naših krajeva bili su ovih noći vidljivi prolasci ISS i CSS.

Tehnologije i letjelice za novu stranicu ljudskog prodora u svemir već su aktivne ili su u završnim fazama prije realizacije. Uskoro ćemo vidjeti ljude na Mjesecu, opet.

Broj pripadnika naše vrste u svemiru rasti će. Kad u pristojno dalekoj budućnosti deseci, potom i stotine pripadnika homo sapiensa počnu živjeti u svemiru, kada se „tamo gore“ rodi prvo dijete, postat ćemo pravi svemirci (vanzemaljci?).

Sedamnaestorica u svemiru, ovo je sasvim pristojan broj pionira za buduće Odiseje u svemiru.